- superuenio
- Superuenio, superuenis, penul. cor. superueni, pen. prod. superuentum, superuenire. Horatius. Survenir.\Vlcus vlceri superuenit. Cels. Ulcere vient sur ulcere.\Superuenire, cum accusatiuo: Colum. Si aliter formatas acceperimus vineas, et multorum annorum negligentia superuenerint iugum. Sont montees par dessus.\Taurus vbi iuuencum superuenit. Colum. Est monté dessus.\Vis festina teneros superuenit annos. Statius. La force hastive previent l'aage, quand un enfant est plus fort ou robuste que son aage ne porte.
Dictionarium latinogallicum. 1552.